Αν το δάσος είχε φωνή

Έίμαι σίγουρος πως όλοι με γνωρίζετε. Είμαι το Δάσος. Εδώ και εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια σας δίνω ζωή με την ύπαρξή μου. Ανήκω στην γη, που μαζί με το νερό, τον αέρα και την φωτιά αποτελούν τα στοιχεία της φύσης. Δεν είμαι απλά ένα σύνολο δέντρων και θάμνων όπως πολύ απλά νομίζουν μερικοί. Καλύπτω με τα δέντρα και τα φυτά μου το 25% της επιφάνειας της γης και η προσφορά μου είναι συνεχής και αδιάλειπτη. Στα 200 περίπου είδη δέντρων που φιλοξενώ συγκαταλέγονται οι βελανιδιές, τα έλατα, τα πεύκα, οι οξιές, τα κυπαρίσσια, οι καστανιές, οι λεύκες, οι ιτιές, οι φλαμουριές, οι σημύδες, οι πλάτανοι, οι φράξοι κα. Πανέμορφοι και πυκνοί θάμνοι με στολίζουν όπως κουμαριές, πουρνάρια, ρείκια, αριές, σχοίνα, μυρτιές, δεντρολίβανο, θυμάρι, που στα φυλλώματά τους και τις ρίζες τους βρίσκουν ασφαλές καταφύγιο όχι μόνο ένα πλήθος ωδικών και άλλων πουλιών αλλά και μικρά και μεγάλα ζώα, καθώς επίσης έντομα αλλά και ένα πλήθος από μικροοργανισμούς που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους και συμπληρώνουν την τροφική αλυσίδα.

Από τους ομορφότερους κατοίκους μου είναι τα ελάφια, τα αγριόγιδα αλλά και οι αλεπούδες, τα σκιουράκια, οι νυφίτσες, διάφορα αμφίβια και ερπετά, όπως οι χελώνες, τα φίδια, οι σαύρες, τα βατράχια, κάπου κάπου θα δείτε μερικά αγριογούρουνα, αρκούδες, τσακάλια, και ίσως κάποιον από τους τελευταίους λύκους που σχεδόν εξαφάνισε το ανελέητο κυνήγι των ανθρώπων. Αποτελώ έναν σημαντικό βιότοπο για σπάνια πουλιά κυρίως αρπακτικά όπως ο μαυρόγυπας, ο φιδαετός, ο σταυραετός, ο χρυσογέρακας, τα όρνια.

Η προσφορά του Δάσους στην κοινωνία, την οικονομία, τον πολιτισμό

Σας βλέπω συχνά που έρχεστε για να βρείτε ξεκούραση και ηρεμία από το καθημερινό σας άγχος, να δροσιστείτε κάτω από τα πυκνά μου φυλλώματα τις καυτές καλοκαιρινές ημέρες, να απολαύσετε το κελάηδημα των πουλιών και το κελάρυσμα των ποταμών, να παίξετε στις όχθες των ποταμών και των λιμνών που σχηματίζονται, να αναπνεύσετε το καθαρό οξυγόνο που αδιάκοπα σας προσφέρω. Δεσμεύω το διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα και απορροφώ τους αέριους ρύπους που υπάρχουν στην ατμόσφαιρα. Μειώνω την ένταση του ανέμου και των θορύβων της πόλης. Τα φυλλώματα των δέντρων μου συγκρατούν τα νερά της βροχής, ενώ οι ρίζες των δέντρων συγκρατούν το χώμα, με αποτέλεσμα να περιορίζεται η διάβρωση και η υποβάθμιση του εδάφους, να αυξάνεται η γονιμότητά του και παράλληλα να μειώνονται οι καταστροφικές πλημμύρες. Ταυτόχρονα ενισχύω τα υπόγεια νερά διατηρώντας σταθερή την παροχή των πηγών.

Τα δώρα που σας προσφέρω απλόχερα σας βοηθούν να κάνετε την ζωή σας πιο υγιεινή και πιο όμορφη. Σας δίνω το ξύλο μου να φτιάξετε όμορφα και αναπαυτικά έπιπλα, ντουλάπια, πατώματα, αλλά και χαρτί για ένα πλήθος χρήσεων. Χώμα, καυσόξυλα και ρετσίνι, βότανα από τα μυρωδάτα αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά μου που θα τα κάνετε φάρμακα, καθώς και γευστικούς καρπούς που νοστιμίζουν την ζωή σας. Τα λουλούδια που με περιβάλλουν αποτελούν τροφή για τις μέλισσες για να φτιάξουν το νόστιμο μέλι σας.

Έχω αποτελέσει πηγή έμπνευσης για τους ποιητές, ζωγράφους, γλύπτες , φωτογράφους και άλλους καλλιτέχνες! Ξέρετε πόσα δημοτικά τραγούδια, αινίγματα, γλωσσοδέτες, και παροιμίες έχουν γραφτεί για χάρη μου; Ένα σωρό ιστορίες, μύθοι και θρύλοι έχουν γραφτεί από συγγραφείς με νεράιδες και ξωτικά που χόρευαν στα παραποτάμια δάση μου! Έχω εκπαιδεύσει ΄ςνα πλήθος επιστημόνων: δασολόγοι, περιβαλλοντολόγοι, βοτανολόγοι, βιολόγοι, γεωλόγοι, είναι οι καλύτεροι φίλοι μου!

Το παράπονο του δάσους

Από καταβολής κόσμου έχω μάθει μόνο να προσφέρω σε σας τους ανθρώπους. Σας θεωρώ σας πολύ καλούς μου φίλους. Και πως ανταποδίδεται εσείς την αγάπη μου; Πολλές φορές είτε από πρόθεση, είτε από αμέλεια κάποιοι κατασκηνωτές αφήνουν πίσω τους πολλά σκουπίδια και κάποια από αυτά γίνονται αιτία για πυρκαγιές με τραγικές συνέπειες για όλους. Οι εκτάσεις μου μειώνονται συνέχεια και μετατρέπονται σε οικιστικές περιοχές. Τα ζώα και τα πουλιά που φιλοξενώ χάνουν την ζωή τους και το σπίτι τους…. Είναι όχι μόνο χρονοβόρο αλλά και πολύ δύσκολο να φυτρώσουν ξανά νέα δέντρα και να αποκατασταθούν όλες αυτές οι ζημιές. Ακόμα και αν καταφέρουν κάποιοι σπόροι να βλαστήσουν, κάποιοι κτηνοτρόφοι φέρνουν τα ζώα τους για βοσκή και με αποτελειώνουν… Έρχονται και οι επιτήδειοι και στα εναπομείναντα σώα κομμάτια μου αρχίζουν την αυθαίρετη υλοτομία. Κάθε μέρα συρρικνώνομαι όλο και πιο πολύ… Και όσο εγώ καταστρέφομαι τόσο εσείς χάνετε το πολύτιμο οξυγόνο σας και θα πνίγεστε στο υπέροχο νέφος που έχετε δημιουργήσει και τόσο πιο πολύ θα σας πνίγουν τα νερά με την παραμικρή βροχούλα.

Υπάρχει άραγε ελπίδα;

Όμως δεν χάνω την ελπίδα μου. Έτσι όπως η ζωή έρχεται από ένα μικρό σποράκι που φύεται και μεγαλώνει, έτσι και εγώ στηρίζω τις ελπίδες μου σε σας τα παιδιά, που είστε το μέλλον του πλανήτη.  Η αδιαφορία πρέπει να αντικατασταθεί από το ενδιαφέρον και την ευαισθητοποίηση που θα σας την εμπνεύσουν μέσα από την πληροφόρηση και την κατάλληλη εκπαίδευση οι φωτισμένοι σας δάσκαλοι. Λυπάμαι αλλά και χαίρομαι ταυτόχρονα που η φροντίδα και η προστασία μου στηρίζεται στις φιλότιμες προσπάθειες εθελοντών και Μη Κυβερνητικών οργανώσεων που με συνεχείς αναδασώσεις και νέες δεντροφυτεύεις προσπαθούν ξανά να με αναστήσουν αλλά και αυτές οι προσπάθειες δεν είναι αρκετές.

Αν πραγματικά αναγνωρίσετε την αξία του δάσους σαν ένα τεράστιο οικοσύστημα και το αγαπήσετε, αν συνειδητοποιήσετε τα προβλήματα που προκαλούνται σε παγκόσμιο επίπεδο, αν αναπτύξετε οικολογική συνείδηση και αποφασίσετε να συμμετέχετε ενεργά στην διαδικασία βελτίωσης της ζωής σας, αν αναπτύξετε αξίες όπως η κοινή ευθύνη για το μέλλον και κατανοήσετε την αλληλεξάρτηση της φύσης και του ανθρώπου τότε ΝΑΙ, υπάρχει ακόμα ελπίδα…

Μάθετε να αγαπάτε το δάσος , γιατί το δάσος δίνει ζωή.

Γεωργία Νικητέα, EcoView.gr