Ο Εθνικός Κήπος είναι μια όαση μέσα στην καρδιά της τσιμεντένιας και πολύβουης Αθήνας, που μπορεί να προσφέρει στιγμές ψυχικής ηρεμίας και ανάπαυλας. Ο μικρός αυτός Παράδεισος βρίσκεται δίπλα στη Βουλή των Ελλήνων και υφίσταται από το 1836.
Τη δημιουργία του οραματίστηκε η τότε βασίλισσα Αμαλία, προς τιμήν της οποίας ονομάστηκε η μία από τις λεωφόρους που περνάνε από τον Εθνικό Κήπο. Η αρχική του έκταση άγγιζε τα 500 περίπου στρέμματα. Αργότερα όμως οριοθετήθηκε μαζί με τον κήπο του Ζαππείου στα 284 στρέμματα.
Τις πρώτες φυτευτικές εργασίες ανέλαβαν Βαυαροί και Πρώσοι γεωπόνοι, ενώ στη συνέχεια, ένας Γάλλος κηποτέχνης ανέλαβε την φροντίδα του κήπου μέχρι το 1854. Καθ όλο αυτό το χρονικό διάστημα, πραγματοποιούνταν δεντροφυτέψεις από σπάνια είδη δέντρων και καλλωπιστικών φυτών που προέρχονταν από όλη την Ευρώπη.
Το 1927, ο Βασιλικός Κήπος όπως λέγονταν τότε, μετονομάστηκε σε Εθνικό Κήπο και παραμένει ανοιχτός για το κοινό από την Ανατολή μέχρι την Δύση του Ηλίου.
Στα 170 χρόνια της ύπαρξης του, ο Εθνικός Κήπος άντεξε πολλές κακουχίες. Τα προβλήματα που αντιμετώπισε τα τελευταία χρόνια λόγω της μείωσης της υδροδότησης, έδιναν την εντύπωση ενός εγκαταλελειμμένου και ερημωμένου πάρκου. Ευτυχώς, τα περισσότερα προβλήματα ξεπεράστηκαν και η υδροδότηση του Πάρκου γίνεται πλέον κανονικά Ανανεώθηκε η δενδροφύτευση με επιπλέον δέντρα, θάμνους, αναρριχητικά και καλλωπιστικά φυτά και έγιναν αναπλάσεις με πανέμορφες πέργκολες.
Ο Εθνικός κήπος διαθέτει παιδική χαρά, παιδική βιβλιοθήκη, καφενεδάκι για ξεκούραση, λίγες λιμνούλες και έναν μικρό ζωολογικό κήπο με ζωάκια όπως ένα γαϊδουράκι, αγριοκάτσικα, κουνέλια, γάτες, χελώνες του δάσους αλλά και του νερού και μια μικρή ποικιλία από πουλιά όπως παγώνια, κότες και κοκόρια, πάπιες, χήνες, πάμπολλα περιστέρια.
Επίσης, σε δυο κλούβες μπορεί κανείς να ακούσει και να δει ποικιλίες παπαγάλων όπως, ring neck, budgerigar, και lovebirds καθώς και μερικά καναρίνια.
Στο διάβα του ο επισκέπτης μπορεί να ξεκουραστεί στα παγκάκια και στις διάσπαρτες πέργκολες, ενώ μέσα σε μικρά παρκάκια μπορεί να δει και να θαυμάσει αρχαία μνημεία, κίονες και αγάλματα. Αυτό όμως που σίγουρα θα ενθουσιάσει τον επισκέπτη του κήπου, είναι η πληθώρα αγρίων πουλιών τα κελαηδήματα των οποίων τον συναρπάζουν με τα μαγευτικά τους καλέσματα!
Η ηρεμία και οι πυκνές φυλλωσιές των εκατοντάδων ειδών από τα φυτά αποτελούν το ιδανικό καταφύγιο για πολλά είδη πουλιών που είναι μόνιμοι κάτοικοι του Κήπου, αλλά και για τα μεταναστευτικά πουλιά που είναι παροδικοί επισκέπτες. Οι καρποί από τα φυτά προσφέρουν τροφή σε πολλά σποροφάγα πουλιά, αλλά και σε πολλά εντομοφάγα μιας και τα φυτά προσελκύουν και ποικιλίες εντόμων.
Τα σπουργίτια είναι από τα πολυπληθέστερα πουλιά του Πάρκου. Όμως δεν περνούν απαρατήρητα και τα κοτσύφια που μαγεύουν με το σαγηνευτικό κελάηδημά τους καθώς πετούν άφοβα σχεδόν ανάμεσα στο πόδια των πεζοπόρων.
Στα πυκνά φυλλώματα των αναρριχητικών κισσών και των θάμνων, μπορεί να διακρίνει κανείς αυτή την εποχή τις καρδερίνες που ζευγαρώνουν ανενόχλητες, ενώ στα φυλλώματα των κέδρων ένα έμπειρο μάτι μπορεί να ξεχωρίσει καλόγερους και γαλαζοπαπαδίτσες να κρέμονται ανάποδα κάνοντας τα ακροβατικά τους.
Ο κοκκινολαίμης δεν διστάζει να ξεπροβάλλει θρασύτητα κοντά στους περιηγητές, ενώ από τα ψηλότερα σημεία των ήμερων βελανιδιών ακούγεται το δυνατό κελάηδημα του σπίνου. Οι μυγοχάφτες παραμονεύουν ακίνητοι στα βάτα και τους ροδώνες αρπάζοντας στον αέρα την λεία τους. Οι Δεντροφυλλοσκόποι ξεχωρίζουν από το επίμονο, σύντομο και επαναλαμβανόμενο «σουίτ-σουίτ» που τους χαρίζει και την ονομασία σουιτάκια.
Από τα σπανιότερα πουλιά που μπορεί να συναντήσει κανείς είναι ένα μεταναστευτικό είδος δρυοκολάπτη που λέγεται Στραβολαίμης, καθώς και ένα πουλί με το όνομα Καμποδεντροβάτης. Τις νυχτερινές ώρες ακούγεται από τα αιωνόβια πεύκα το λυπητερό και βραχνό χουχούρισμα του Χουχουριστή ενός είδους νυκτόβιου αρπακτικού.
Περιστέρια, δεκαοχτούρες και καρακάξες είναι από τα πιο συνηθισμένα είδη που μπορεί να συναντήσει να περιδιαβαίνουν στα όμορφα κατάφυτα περιβολάκια με πανσέδες, βιολέτες, μαργαρίτες, κρινάκια και τριανταφυλλιές. Τα πλατύφυλλα πλατάνια προσφέρουν απλόχερα την δροσιά τους, ενώ οι χαρουπιές, οι λυγαριές και οι κουτσουπιές σε συνδυασμό με τις πανέμορφες αναρρηχιτικές τριανταφυλλιές στολίζουν πανέμορφα το τοπίο.
Στον χώρο του Εθνικού Κήπου διεξάγονται συχνά ένα πλήθος δραστηριοτήτων και εκδηλώσεων για παιδιά και μεγάλους, θεατρικές παραστάσεις για παιδιά, εκθέσεις βιβλίων και λουλουδιών που προσελκύουν ένα πλήθος επισκεπτών. Η πρόσβαση είναι εύκολη με όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς, όπως μετρό, τραμ, τρόλεϊ και λεωφορεία.
Η αγαλλίαση, η πνευματική και η ψυχική ηρεμία που νιώθει ο επισκέπτης είναι ένας από τους σημαντικότερους λόγους για να εξερευνήσει κανείς αυτή την τόσο φιλόξενη και γαλήνια γωνιά μέσα στην καρδιά της θορυβώδους πόλεως!
Γεωργία Νικητέα, EcoView.gr